Hand surgery
دست ناحیه منحصر به فردی از بدن انسان است که از استخوان، مفاصل، رباط ها، تاندون ها، عضلات، اعصاب، رگ های خونی و پوست تشکیل شده است. رابطه بین این ساختارها بسیارظریف است و باید از عملکرد خوبی برخوردار باشند تا دست به خوبی کار کند. آسیب یا بیماری می تواند بر روی هر یک از ساختارهای موجود تأثیر بگذارد و استفاده از دست را مختل کند.
بیماری ها و آسیب های دست
بخشی از مشکلات رایجی که توسط جراحان دست درمان می شوند به قرار زیراست:
- شکستگی های اندام فوقانی
- آسیب های ورزشی در ناحیه دست و مچ و آرنج
- آرتروز و روماتیسم مفاصل دست و مچ دست
- درد های اطراف آرنج
- آسیب های تاندونی
- انگشت ماشه ای
- سندرم تونل کارپال
- آسیب های اعصاب محیطی
- ناهنجاری های مادرزادی دست
- فلج های زایمانی یا تروماتیک اندام فوقانی
جراحی های دست و مچ دست
برخی از جراحی های خاص که توسط جراحان دست انجام می شوند به قرار زیر است:
ترمیم و پیوند اعصاب محیطی
بعضی اوقات عصبی درون یک فضای تنگ (شبیه تونل) فشرده می شود. در این موارد ، جراح شما ممکن است فضای تنگ را بزرگ کرده یا عصب را از جای زخم آزاد کند. بعضی اوقات بخشی از عصب به طور کامل بریده می شود. جراح می تواند قسمت آسیب دیده را برداشته و دو انتهای سالم عصب را دوباره وصل کند (ترمیم عصب) یا قطعه عصبی را از قسمت دیگری از بدن شما پیوند بزند (پیوند عصب). این روش ها می تواند به رشد مجدد اعصاب شما کمک کند. اگر آسیب عصبی بسیار شدید بوده و قابل ترمیم نباشد، انتقال تاندون ها از یک عضله به عضله دیگر انجام می شود.آرتروسکوپی مچ دست
برای تشخیص و درمان مشکلات رباط ها و استخوان های مچ دست می توان ازآرتروسکوپی مچ دست استفاده کرد. جراح برش های کوچکی (به نام پورتال) از طریق پوست در مکان های خاص اطراف مفصل ایجاد می کند. طول این برش ها کمتر از نیم اینچ است. آرتروسکوپ که تقریباً به اندازه مداد است، از طریق این برش ها وارد می شود. آرتروسکوپ شامل یک لنز کوچک، یک دوربین مینیاتوری و یک سیستم روشنایی است. تصاویر سه بعدی مفصل از طریق دوربین بر روی مانیتور تلویزیون فراخوانی می شود. هنگام جابجایی ابزار در داخل مفصل، جراح مانیتور را تماشا می کند.تعویض یا خشکاندن مفاصل دست (آرترودز)
در صورت آسیب مفاصل به دنبال شکستگی های قبلی، آرتروز و بیماری آرتریت روماتویید از این دو روش جراحی استفاده می شود. در جایگزینی مفصل، ساختارهای غیر طبیعی مفصل شامل استخوان، غضروف و سینوویوم برداشته می شوند. از بین بردن این بافت ها باعث از بین رفتن سطوح دردناک و فرسوده استخوان می شود و فضای لازم برای قسمت های مصنوعی جدیدی به نام ایمپلنت که به استخوان های آماده شده وارد می شوند، ایجاد می کند. قسمت های جدید باعث می شوند استخوان ها با درد کم و یا بدون درد حرکت کنند.
در روش خشکاندن مفصل (که به آن “آرترودز یا فیوژن” نیز گفته می شود) دو استخوان اطراف مفصل دردناک به یکدیگر متصل می شوند و یک استخوان واحد را تشکیل می دهند. این عمل می تواند درد را کاهش دهد و همچنین مفصل را پایدارتر کرده و قدرت دست را بیشتر می نماید.
بازسازی زخم های اندام فوقانی با گرافت و فلپ
بازسازی زخم های پیچیده اندام فوقانی به دلیل آسیب های تروماتیک با جابجایی یا انتقال بافت ها به قسمت زخم از قسمت دیگری از بدن انجام می شود. “گرافت پوست” انتقال بخشی از پوست (بدون خونرسانی آن) به زخم است. یک “فلپ” شامل یک یا چند جزبافتی از جمله پوست، بافت های عمیق تر، عضله و استخوان است. فلپ ها یا با خونرسانی اصلی خود (فلپ پدیکول) یا با رگ های خونی جدا شده که در محل زخم وصل می شوند (فلپ آزاد) منتقل می شوند.